حسابرسی و حسابداری دو عنصر مهم در حوزه مدیریت مالی و حسابداری هستند، اما تفاوت‌های مهمی بین آنها وجود دارد:

حسابداری

حسابداری فعالیتی است که به ثبت و ضبط تراکنش‌های مالی سازمان می‌پردازد.
مسئولیت حسابداری عموماً به عهده واحد حسابداری یا بخش مالی سازمان است.
هدف اصلی حسابداری، فرآیند گردآوری، ثبت، تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی و تهیه صورت‌های مالی برای استفاده داخلی و خارجی است.

حسابرسی

حسابرسی فرآیندی است که به ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن گزارش‌های مالی می‌پردازد.
حسابرسان مستقل از سازمان هستند و معمولاً به صورت خارجی استخدام می‌شوند.
هدف اصلی حسابرسی، تأیید صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی است که توسط حسابداری تهیه شده‌اند.
حسابرسی شامل بررسی دقیق تراکنش‌های مالی، سیاست‌ها و روش‌های حسابداری، کنترل‌های داخلی و سایر عوامل مربوط به صورت‌های مالی سازمان است.

به طور خلاصه، در حالی که حسابداری به ثبت و گزارش اطلاعات مالی می‌پردازد، حسابرسی به ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن این اطلاعات مالی می‌پردازد.

حسابدار کیست و چه وظایفی دارد

حسابدار فردی است که مسئولیت انجام فعالیت‌های حسابداری و مالی در یک سازمان را بر عهده دارد. وظایف حسابدار شامل موارد زیر می‌شود:

ثبت تراکنش‌های مالی: حسابدار مسئول ثبت و رصد تمامی تراکنش‌های مالی شرکت می‌باشد، از جمله درآمدها، هزینه‌ها، و سایر تراکنش‌های مالی مرتبط.

تهیه و تنظیم صورت‌های مالی: حسابدار مسئول تهیه صورت‌های مالی مختلف است که شامل صورت سود و زیان، ترازنامه، و گزارش جریان وجوه نقد می‌شوند.

تحلیل مالی: حسابدار می‌تواند تحلیل‌های مالی را بر اساس اطلاعات مالی شرکت انجام دهد تا به مدیران کمک کند تصمیمات بهتری در مورد مدیریت مالی بگیرند.

مدیریت امور مالی: حسابدار مسئولیت مدیریت برخی از امور مالی شرکت را بر عهده دارد، مانند مدیریت نقدینگی، مدیریت بدهی‌ها و بستانکاری‌ها و مدیریت اعتبارات.

پیگیری مقررات مالی و مالیاتی: حسابدار باید از رعایت قوانین و مقررات مالی و مالیاتی مربوطه در فعالیت‌های حسابداری اطمینان حاصل کند.

استفاده از خدمات یک شرکت حسابداری در تهران می‌تواند به شما کمک کند تا از تجربه و تخصص آنان در زمینه حسابداری و مالی بهره‌مند شوید. این شرکت‌ها معمولاً دارای تیم‌هایی از حسابداران و متخصصان مالی هستند که می‌توانند به شما در موارد مختلفی از جمله حسابرسی، مشاوره مالی، مدیریت مالی و حسابداری، ارزیابی عملکرد مالی و غیره کمک کنند.

چه موارد در شرح وظایف حسابرس ها نیست

در شرح وظایف حسابرس‌ها، موارد زیر ممکن است به طور کامل یا به طور کامل در نظر گرفته نشوند:

تصویب صورت‌های مالی: حسابرسان عموماً مسئولیت تصویب یا رد صورت‌های مالی را ندارند. آن‌ها فقط نظرات و پیشنهادات خود را در مورد صحت و قابل اعتماد بودن این صورت‌ها ارائه می‌دهند.

تعیین سیاست‌های مالی: حسابرسان نباید دخالت زیادی در تعیین سیاست‌های مالی سازمان داشته باشند. این مسئولیت معمولاً به مدیران مالی و مدیران اجرایی سازمان تعلق دارد.

ارائه مشاوره غیرحسابرسی: حسابرسان در حین انجام حسابرسی نباید به عنوان مشاور غیرحسابرسی برای سازمان عمل کنند. آن‌ها نباید در تصمیم‌گیری‌های روزمره مالی سازمان دخالت داشته باشند.

تضمین کیفیت محصولات و خدمات غیرمالی: حسابرسان مسئولیت ارزیابی کیفیت محصولات یا خدمات غیرمالی سازمان را ندارند. وظایف آن‌ها معمولاً محدود به حسابرسی اطلاعات مالی محدود می‌شود.

تعیین میزان ریسک سیاسی یا عملیاتی: حسابرسان عموماً مسئولیت تعیین میزان ریسک‌های سیاسی یا عملیاتی سازمان را ندارند. این مسئولیت معمولاً به دیگر تخصص‌ها مانند مدیران ریسک یا کنترل داخلی محول می‌شود.

این موارد نشان می‌دهند که وظایف حسابرسان بیشتر مرتبط با بررسی و ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی سازمان است و مسئولیت‌های دیگری ممکن است به دیگر اعضای سازمان واگذار شود.

چه ارتباطی میان حسابداری و حسابرسی وجود دارد؟

حسابداری و حسابرسی دو حوزه مرتبط و تکمیلی هستند که در فرآیند مدیریت مالی سازمان‌ها نقش مهمی دارند. ارتباط بین حسابداری و حسابرسی به صورت زیر است:

ثبت و گزارش اطلاعات مالی: حسابداری مسئول ثبت و گزارش تراکنش‌های مالی سازمان است. این اطلاعات شامل درآمدها، هزینه‌ها، دارایی‌ها، بدهی‌ها و سایر جزئیات مالی مربوط به فعالیت‌های سازمان است. حسابرسان در حسابرسی مسئول بررسی این اطلاعات و اطمینان حاصل می‌شوند که آن‌ها صحیح، قانونی و قابل اعتماد هستند.

اطمینان از صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات: حسابرسی با هدف ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات حسابداری انجام می‌شود. حسابرسان بررسی می‌کنند که آیا اطلاعات مالی به‌درستی ثبت و گزارش شده‌اند و آیا با استانداردهای حسابداری مطابقت دارند یا خیر.

ارائه پیشنهادات بهبود: بر اساس یافته‌های حسابرسی، پیشنهاداتی برای بهبود روند و روش‌های حسابداری ارائه می‌شود. این پیشنهادات می‌توانند در جهت بهبود کنترل‌های داخلی، رفع نقاط ضعف، و افزایش دقت و صحت اطلاعات مالی باشند.

اطمینان مدیران و سهامداران: حسابرسی به مدیران و سهامداران اطمینان می‌دهد که اطلاعات مالی ارائه شده توسط حسابداری صحیح و قابل اعتماد است و می‌توانند بر اساس آن‌ها تصمیمات مالی مؤثرتری بگیرند.

استفاده از خدمات حسابداری می‌تواند به شما کمک کند تا فعالیت‌های مالی خود را بهبود بخشیده و آمادگی مناسبی برای حسابرسی داشته باشید. این خدمات شامل ثبت تراکنش‌های مالی، تهیه صورت‌های مالی، ارائه گزارش‌های مالی منظم و دقیق، و مشاوره در زمینه‌های مختلف مالی و حسابداری می‌شود.

چه تفاویت میان حسابداری و حسابرسی وجود دارد؟

تفاوت اصلی میان حسابداری و حسابرسی به شرح زیر است:

حسابداری

حسابداری فرآیندی است که به ثبت و گزارش تراکنش‌های مالی سازمان می‌پردازد.
هدف اصلی حسابداری، تهیه اطلاعات مالی دقیق و قابل اعتماد برای استفاده داخلی و خارجی است.
مسئولیت اصلی حسابداری به عهده واحد حسابداری یا بخش مالی سازمان است.

حسابرسی

حسابرسی فرآیندی است که به ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی می‌پردازد که توسط حسابداری تهیه شده است.
هدف اصلی حسابرسی، اطمینان حاصل کردن از صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی است.
حسابرسی معمولاً توسط یک نهاد یا فرد مستقل از سازمان انجام می‌شود و نتیجه آن ممکن است برای استفاده داخلی و خارجی مورد استفاده قرار گیرد.
به طور خلاصه، حسابداری مسئولیت ثبت و گزارش تراکنش‌های مالی است، در حالی که حسابرسی مسئولیت ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات حسابداری را بر عهده دارد. این دو حوزه مرتبط با یکدیگر هستند و هرکدام از آنها نقش مهمی در فرآیند مدیریت مالی و ارائه اطلاعات به سایر ذینفعان دارند.

جمع بندی

در جمع‌بندی، حسابداری و حسابرسی دو حوزه مهم در مدیریت مالی سازمان‌ها هستند که ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند:

حسابداری:

مسئولیت ثبت و گزارش تراکنش‌های مالی سازمان را دارد.
هدف اصلی آن، تهیه اطلاعات مالی دقیق و قابل اعتماد برای استفاده داخلی و خارجی است.
معمولاً توسط واحد حسابداری یا بخش مالی سازمان انجام می‌شود.
حسابرسی:

مسئولیت ارزیابی صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی است که توسط حسابداری تهیه شده است.
هدف اصلی آن، اطمینان حاصل کردن از صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مالی است.
معمولاً توسط یک نهاد یا فرد مستقل از سازمان انجام می‌شود.
هر دو حوزه با همکاری و هماهنگی، می‌توانند به مدیران و سایر ذینفعان اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی در مورد وضعیت مالی سازمان ارائه دهند، که این امر بهبود عملکرد و اتخاذ تصمیمات موثرتر را تسهیل می‌کند.