پیشرفت‌ها در مراقبت از زخم اجازه می‌دهد تا پانسمان نیمه‌تراوا، که اجازه تراوش خون و مایع بافتی را می‌دهد، اعمال شود و حداقل روزانه تعویض شود. ناحیه گیرنده آسیب پذیر باید در برابر آفتاب محافظت شود و شامپو زدن دو روز پس از جراحی شروع می شود. برخی از جراحان یک روز بعد از جراحی بیمار را شامپو می کنند. شامپو زدن برای جلوگیری از ایجاد دلمه در اطراف ساقه مو مهم است. دلمه ها به ساقه مو می چسبند و خطر از دست دادن فولیکول های موی تازه کاشته شده را در 7 تا 10 روز اول پس از عمل افزایش می دهند.
در طی ده روز اول، برخی از موهای کاشته شده توسط بهترین کلینیک کاشت مو در تهران که به ناچار به دلیل جابجایی آنها آسیب دیده اند، ممکن است ریزش کنند. به این "ضرر شوک" گفته می شود. پس از دو تا سه ماه، موهای جدید از فولیکول های جابجا شده شروع به رشد می کنند. موهای بیمار به طور طبیعی رشد می کنند و تا شش تا نه ماه آینده به ضخیم شدن ادامه می دهند. هر گونه ریزش موی بعدی احتمالاً فقط از مناطق درمان نشده است. برخی از بیماران تصمیم می‌گیرند از داروها برای کاهش چنین فقدانی استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر برای مقابله با این احتمال، یک روش پیوند بعدی را برنامه‌ریزی می‌کنند.
اثرات جانبی
نازک شدن مو، که به عنوان "ریزش شوک" شناخته می شود، یک عارضه جانبی رایج است که معمولا موقتی است. لکه‌های طاس نیز رایج هستند، زیرا روزانه 50 تا 10 تار مو از بین می‌رود. سکسکه بعد از عمل نیز در حدود 4 درصد از بیماران پیوند دیده شده است.
تاریخ
استفاده از هر دو فلپ پوست سر ، که در آن نواری از بافت با منبع خون اصلی خود به ناحیه طاس ادامه می‌یابد، و پیوندهای آزاد به قرن نوزدهم بازمی‌گردد. در سال ، مناهم هودارا با موفقیت موهای برداشته شده از نواحی سالم پوست سر را روی اسکارهایی که توسط فاووس طاس باقی مانده بود کاشت . تکنیک های پیوند مدرن در ژاپن در دهه 1930 آغاز شد، که در آن جراحان از پیوندهای کوچک و حتی "گرافت واحد فولیکولی" برای جایگزینی مناطق آسیب دیده ابروها یا مژه ها استفاده کردند، اما نه برای درمان طاسی . تلاش‌های آن‌ها در آن زمان مورد توجه جهانی قرار نگرفت و آسیب‌های ناشی از جنگ جهانی دوم، پیشرفت‌های آنها را برای دو دهه دیگر منزوی نگه داشت.
عصر مدرن کاشت مو در دنیای غرب در اواخر دهه آغاز شد، زمانی که نورمن اورنتریچ ، متخصص پوست نیویورک شروع به آزمایش پیوندهای اهداکننده رایگان به مناطق طاسی در بیماران مبتلا به طاسی با الگوی مردانه کرد. قبلاً تصور می شد که موهای کاشته شده بیشتر از موهای اصلی در محل "گیرنده" رشد نمی کنند. نشان داد که چنین گرافت هایی "غالب اهداکننده" هستند، زیرا موهای جدید رشد کرده و به همان اندازه که در خانه اصلی خود باقی می مانند.
با پیشبرد تئوری تسلط دهنده، 
MD پارامترهای "منطقه اهداکننده ایمن" را تعریف کرد که از آن می توان دائمی ترین فولیکول های مو را برای کاشت مو استخراج کرد. از آنجایی که موهای کاشته شده تنها تا زمانی که در محل اصلی خود رشد می کنند در محل جدید خود رشد می کنند، این پارامترها همچنان به عنوان پایه اساسی برای برداشت فولیکول مو، چه به روش نواری یا FUE، عمل می کنند.
برای بیست سال بعد، جراحان بر روی پیوند پیوندهای کوچکتر کار کردند، اما نتایج فقط با موفقیت بسیار اندک همراه بود، با "شاخه‌های" 2 تا 4 میلی متری که منجر به ظاهری شبیه سر عروسک شد. در دهه ، برش نواری شروع به جایگزینی تکنیک پلاگین کرد و دکتر جراح کاشت مو با استفاده از تعداد زیادی گرافت کوچک رایج شد، در حالی که در تهران راسمن شروع به استفاده از هزاران "میکروگرافت" در یک جلسه کرد.
در اواخر دهه استفاده از میکروسکوپ استریو را برای تشریح یک نوار اهداکننده به میکروگرافت های کوچک معرفی کرد
روش کاشت مو واحد فولیکولی به تکامل خود ادامه داده است و با کوچکتر شدن اندازه برش‌های پیوند، اصلاح‌تر و کم تهاجمی‌تر شده است. این برش‌های کوچکتر و کمتر تهاجمی جراح را قادر می‌سازد تا تعداد بیشتری گرافت واحد فولیکولی را در یک ناحیه معین قرار دهد. با «استاندارد طلایی» جدید پیوند مو واحد فولیکولی فوق‌العاده تصفیه‌شده، می‌توان بیش از 50 گرافت در هر سانتی‌متر مربع، در صورت مناسب برای بیمار، قرار داد.
جراحان همچنین توجه بیشتری را به زاویه و جهت گرافت های پیوند شده معطوف کرده اند. استفاده از تکنیک "شکاف جانبی" در اوایل دهه ، جراحان کاشت مو را قادر ساخت تا 2 تا 4 گرافت واحد فولیکولی مو را به گونه ای جهت دهی کنند که در سراسر سطح پوست سر پخش شوند. این باعث می شود موهای کاشته شده بهتر روی پوست سر بخوابند و پوشش بهتری برای مناطق طاس ایجاد کنند. با این حال، یکی از معایب این است که برش های جانبی نیز بیشتر از ساژیتال ها عروق پوست سر را مختل می کنند. بنابراین برش های ساژیتال موها و رگ های خونی کمتری را با فرض هم اندازه بودن ابزارهای برش قطع می کنند. یکی از مزیت های بزرگ ساژیتال ها این است که برای جلوگیری از برش فولیکول، کار بسیار بهتری در لغزش در داخل و اطراف موهای موجود انجام می دهند. این مطمئناً برای پزشکانی که نیازی به تراشیدن ناحیه گیرنده ندارند، یک مورد قوی است. برش های جانبی موهای موجود را به صورت عمود (افقی) مانند T نصف می کنند در حالی که برش های ساژیتال به صورت موازی (عمودی) در کنار و بین موهای موجود قرار می گیرند. با این حال، استفاده از شکاف های عمود بر (جانبی / تاجی) در مقابل شکاف های موازی (ساژیتال) در دکتر جراح کاشت مو مبتنی بر بیمار به شدت مورد بحث قرار گرفته است. بسیاری از جراحان نخبه کاشت مو معمولاً ترکیبی از هر دو روش را بر اساس بهترین روش برای هر بیمار اتخاذ می کنند. با این حال، به شدت در جوامع پیوند مو مبتنی بر بیمار مورد بحث قرار گرفته است. بسیاری از جراحان نخبه کاشت مو معمولاً ترکیبی از هر دو روش را بر اساس بهترین روش برای هر بیمار اتخاذ می کنند. با این حال، به شدت در جوامع پیوند مو مبتنی بر بیمار مورد بحث قرار گرفته است. بسیاری از جراحان نخبه کاشت مو معمولاً ترکیبی از هر دو روش را بر اساس بهترین روش برای هر بیمار اتخاذ می کنند

برای اطلاعات بیشتر به وب سایت الو پزشک مراجعه نمایید.